«ՄԻՇՏ
ԱՂՈԹԵԼ ԵՎ ԱՂՈԹԵԼՈՒՑ ՉՁԱՆՁՐԱՆԱԼ»
ՄԵԾԻ ՊԱՀՈՑ ՀԻՆԳԵՐՈՐԴ՝ ԴԱՏԱՎՈՐԻ ԿԻՐԱԿԻ
արտի
19-ին՝ Մեծի պահոց 5-րդ՝ Դատավորի կիրակի օրը, Շիրակի թեմի բարեխնամ
Առաջնորդ գերաշնորհ Տ. Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանը հովվական
այցով եղավ Ազատանի Ս. Հարություն - Ս. Ստեփանոս եկեղեցում:
Սրբազան
Հոր մասնակցությամբ մատուցվեց Սուրբ եւ անմահ Պատարագ՝ ձեռամբ Ազատանի
հոգեւոր հովիվ արժանապատիվ Տ. Մակար քհն. Գալամդարյանի:
Ընթացս սրբազան արարողակարգի՝ «Հայր մեր»-ից առաջ, օրվա խորհուրդը,
ըստ ավետարանական հատվածի, մեկնեց Միքայել Սրբազանը: Ի մասնավորի
խոսելով անձանձրույթ աղոթքի մասին՝ թեմակալ Առաջնորդն առանձնակի
նշեց. «Միշտ աղոթել եւ աղոթելուց չձանձրանալ: Այսօրվա ավետարանական
պատգամն ամփոփված է այս խոսքերի մեջ: Այսօրն անվանում ենք Դատավորի
կիրակի: Ինչո՞ւ Դատավորի կիրակի, որովհետեւ այսօր ընթերցվում է Անիրավ
դատավորի մասին առակը: Ասվում է, որ քաղաքում կար մի դատավոր՝ անամոթ,
անպատկառ, որ Աստծուց չէր վախենում եւ մարդկանցից չէր ամաչում: Այսօր
էլ կան այդպիսի դատավորներ: Պարզվում է, որ դատավորների մոտ այդ
վիճակը հարատեւ է, 2000 տարի: Ուրեմն՝ այդ անպետք, անպատկառ դատավորը
լսում էր այն դատերը, որոնք իրեն ձեռնտու էին, լուծում էր այնպես,
ինչպես իրեն ձեռնտու էին:
Եվ
կար մի այրի կին այդ քաղաքում: Դե այրի կին, պարզ է, նշանակում է
արդեն պահապան չունի, տեր չունի, լքված է, երեւի թե զավակ էլ չունի:
Եվ ինչ-որ մեկն այդ քաղաքում մնայուն կերպով զրկում էր այդ այրի
կնոջը: Այսօր էլ լեցուն այդպիսի դեպքեր ունենք չէ՞. պատն են առաջ
բերում, անասուններն են մտցնում խեղճ կնոջ պարտեզը, տան պատերն են
բարձրացնում, մարդու լույսն են փակում: Այսօր էլ նման երեւույթներ
լեփ-լեցուն ունենք մեր իրականության մեջ: Եթե որեւիցե մեկը հզոր
է, իր կողքի տկար հարեւանին փոխանակ պաշտպան կանգնի, փոխանակ օգնի,
ավելիով զրկում է, մտնում նրա տարածք, գրավում, նվաստացնում, ստորացնում
է: Ուրեմն՝ այս կինը բողոքում է դատավորին՝ ասելով. «Փրկիր իմ ոսոխից,
որ ինձ նեղացնում է, ստորացնում, իմ իրավունքի մեջ մտնում, իմ ստացվածքը
գողանում, իմ ունեցածը յուրացնում»:
Դատավորը, բնականաբար անպատկառ եւ անամոթ, ոչ մի շահ չունի, ստանալիք
չունի այրի կնոջից, մերժում է, չի լսում տարիներ շարունակ: Բայց
առակն ասում է՝ այրի կինը շարունակաբար, համառորեն ծեծում է անիրավ
դատավորի դուռը եւ խնդրում. «Օգնիր ինձ, տես իմ դատը, փրկիր ինձ
իմ ոսոխից»: Եվ առակն ասում է. եղավ մի պահ, որ դատավորը հոգնեց
այդ կնոջ թախանձանքները լսելուց: Ո՛չ թե ցանկացավ ընդառաջել, ո՛չ
թե սիրտը փափկեց, պարզապես հոգնեց, մեղմեց եւ ասաց. «Գլուխս ազատելու
համար այս դատը տեսնեմ, այս կնոջ հարցը լուծեմ եւ փրկեմ իրեն ոսոխից»:
Այնուհետեւ
Սրբազան Հայրը հավելեց. «Թեպետ երեւի դատավորն այդ կնոջ ոսոխի հետ
ընկերական հարաբերությունների մեջ էր՝ ինչպես այսօր. բոլոր իրավունք
գողացողները դատավորների եւ իշխանավորների հետ մտերիմ, սեղանակից
են: Բայց դատավորը տեղիք տվեց այդ թախանձանքներին, որոնցից հոգնեց:
Երեւի մի օր առանձին խորհեց եւ ասաց. «Օձիքս ազատեմ այս կնոջից,
լավ է դատը տեսնեմ, այդ մարդուն էլ բացատրեմ, որ հերիք է՝ այդ կերպ
ինձ ազատելու համար»: Շարունակելով ասելիքը՝ քարոզխոս Սրբազանը շեշտեց
անձանձիր աղոթքի կարեւորությունը հավատացյալի կյանքում. «Ինչպես
մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս է ասում՝ «աղոթեցեք եւ աղոթելուց մի ձանձրացեք»:
Տերը գիտի, որ, ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ այսօր մարդիկ ամեն
անօգուտ զբաղմունքի եւ խոսքի համար ժամեր են ծախսում, չեն ձանձրանում,
բայց աղոթելուց ձանձրանում են»:
Ընդգծելով աղոթքի կարեւորությունը՝ Սրբազան Հայրը մանրակրկիտ բացատրեց
նաեւ աղոթքի էությունն ու հոգեւոր շերտերը. «Աղոթքը պետք է լինի
հարատեւ… Եթե անիրավ դատավորն ընկրկեց այրի կնոջ անդադրում աղաչանքների
առջեւ, ուստի, անիրավ դատավորի հետ անհամեմատելի, մեր Երկնավոր բարեգութ
Հայրը միանշանակ կլսի եւ կկատարի մեր աղոթական խնդրանքները»:
Հավարտ Սուրբ Պատարագի Սրբազան Հայրն իր օրհնությունը բաշխեց ներկա
ժողովրդին:
ԳՈՀԱՐ ԳԱԼԹԱԳԱԶՅԱՆ
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՆԵՐԸ՝ ՀԵՂԻՆԱԿԻ
>>>
|
|