ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ
ՓՆՏՐՈՂ ՄԱՐԴԸ
ի
մարդ ողջ կյանքում ճշմարտությունն էր փնտրում, սակայն չէր կարողանում
գտնել: Նա շատ երկներ թափառեց, եղավ հյուսիսում, հարավում, արեւելքում,
բայց ոչ մի տեղ չկար ճշմարտությունը:
Որոնումները
նրան տարան արեւմտյան անհայտ մի երկիր, որը բավականին փոքր էր: Մարդն
անցնելով քաղաքներով՝ պատրաստվում էր առաջ գնալ՝ փնտրելու ճշմարտությունն
արեւմտյան ուրիշ երկրներում, հանկարծ ճանապարհի անկյունում տեսավ
լքված մի տաճար: Տաճարի աստիճանների վրա հայտնվեց վանականն ու ասաց
վերջինիս.
- Գիտե՞ս, որ ճշմարտությունն այստեղ է թաքնվում:
Մարդը չհավատաց նրան: Բայց վանականը պնդեց.
- Հավատա՛, նա տաճարում է:
Եվ ուղեկցեց մարդուն դեպի տաճար: Այստեղ նրանք մոտեցան մի արձանի,
որ սեւ ծածկոցով փակված էր:
- Ահա,-ասաց վանականը,- քո առջեւ է ինքը՝ ճշմարտությունը:
Այդժամ ճշմարտություն փնտրող մարդը ձեռքը մեկնեց, հանեց ծածկոցը
եւ իր առջեւ տեսավ սարսափելի, զզվելի, վախենալու մի դեմք: Նա վախից
ետ-ետ գնաց:
- Ի՞նչ է սա,- հարցրեց մարդը,- մի՞թե սա է ճշմարտությունը:
Եվ ճշմարտությունը պատասխանեց.
- Այո, այդ ես եմ՝ ճշմարտությունը:
- Բայց ի՜նչ սարսափելին ես դու,- ասաց մարդը,- քեզանից սարսափելի
ու այլանդակ ոչինչ չկա, ինչպե՞ս պետք է պատմեմ մարդկանց քո մասին,
ո՞վ ինձ կհավատա:
- Իսկ դու խաբիր,- ասաց ճշմարտությունը,- եւ քեզ բոլորը կհավատան:
>>>
|
|