մեն
անգամ դեպի Աստված գնացող ուխտի ճանապարհը, որ անցնում է սրբավայրերով,
յուրովի հետաքրքիր է ու աղոթքով լեցուն: Յուրաքանչյուր ուխտագնացության
Ս. Հարություն - Ս. Ստեփանոս եկեղեցու հավատացյալներն սպասում են
անհամբեր: Այդ օրերը վերածվում են մեծ տոնի: Բոլորը միասնական են,
մեկը մյուսի հանդեպ հոգատար: Չնայած յուրաքանչյուրն ունի իր անհատական
ուխտը, բայց օրվա խորհուրդը միշտ ընդհանրական աղոթքն է մեր երկրի
անվտանգության, ժողովրդի քրիստոնեական ընթացքի, զինվորների անվտանգ
ծառայության, գերիների վերադարձի, անհայտ կորածների հայտնության
եւ նահատակների հոգիների հանգստության համար:
Ուխտավորի
ճանապարն ընթանում է հոգեւոր ու հայրենասիրական երգերով, աղոթքներով
եւ իհարկե տեր Մակար քահանա Գալամդարյանի հետ հոգեւոր զրույցներով:
Այս անգամ մեր ճանապարհը բավականին երկար էր: Հուլիսի 12-ին ուխտավորների
մեր խումբը ճանապարհ դուրս եկավ առավոտ կանուխ: Առաջին հանգրվանը
Հայրավանքն էր:
Ծանոթանալով վանքի պատմությանը, ավանդությանը եւ վայելելով Սեւանի
սառը օդը՝ թարմացած շարունակեցինք ճանապարհը: Ապա այցելեցինք Կոթավանք,
Ներքին Գետաշենի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցի, Օրբելյանների
իջեւանատուն, Գողթանիկ ջրվեժ, Արատեսի վանք, Զորաց վանք, Արենիի
Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի:
Օրվա վերջում գոհ սրտով բռնեցինք տունդարձի ճամփան եւ ուշ ժամի հասանք
Ազատան: Թեպետ բոլորս ֆիզիկապես հոգնած էինք, սակայն զորացած էինք
հոգեպես:
մեն
անգամ դեպի Աստված գնացող ուխտի ճանապարհը, որ անցնում է սրբավայրերով,
յուրովի հետաքրքիր է ու աղոթքով լեցուն: Յուրաքանչյուր ուխտագնացության
Ս. Հարություն - Ս. Ստեփանոս եկեղեցու հավատացյալներն սպասում են
անհամբեր: Այդ օրերը վերածվում են մեծ տոնի: Բոլորը միասնական են,
մեկը մյուսի հանդեպ հոգատար: Չնայած յուրաքանչյուրն ունի իր անհատական
ուխտը, բայց օրվա խորհուրդը միշտ ընդհանրական աղոթքն է մեր երկրի
անվտանգության, ժողովրդի քրիստոնեական ընթացքի, զինվորների անվտանգ
ծառայության, գերիների վերադարձի, անհայտ կորածների հայտնության
եւ նահատակների հոգիների հանգստության համար: 
Ուխտավորի
ճանապարն ընթանում է հոգեւոր ու հայրենասիրական երգերով, աղոթքներով
եւ իհարկե տեր Մակար քահանա Գալամդարյանի հետ հոգեւոր զրույցներով:
