| ՄԻՋԻՆՔ
ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԲՆՈՒՅԹԸ
 եծ
Պահքի ճիշտ կեսը հատկանշող օրը կոչվում է Միջինք: Այն նշվում է Մեծ
Պահքի քսանչորսերորդ օրը, այսինքն՝ չորրորդ շաբաթվա չորեքշաբթի օրը:
Այս տարի մարտի 27-ին էր:
Օրն ուներ արարողությունների մի ամբողջ շղթա: Չափահաս աղջիկները
վերցնում էին գաթա, հալվա եւ գնում նշանված ընկերուհու տուն: Այնտեղ
հավաքվելով՝ կատարում էին «Քառասուն մանկունք» արարողությունը: Քառասուն
անգամ քառասուն ծնրադրում էին կատարում՝ ասելով. «Քառասուն մանուկ,
քառասուն մանկանց բարեխոս»:
Ըստ ավանդության՝ եկեղեցիներում նախորդ օրը թասի մեջ լցնում էին
ջուր եւ ձեթ, որում մինչեւ առավոտ վառվում էր խաչաձեւ պատրույգը:
Դա կոչվում էր «Լիճք»: Լիճքի ջրով պատրաստվում էր միջինքի կարկանդակի
խմորը կամ ամանում մնացած ջուրը, որպես օրհնված, բաժանում էին հավատացյալներին:
ԱՎԱՆԴՈՒՅԹՆԵՐ ԵՎ ՍՈՎՈՐՈՒՅԹՆԵՐ
Տներում պատրաստում էին միջինքի բաղարջ հաց, միջինքի կարկանդակ,
միջինքի «կուտապ» եւ այլն: Բաղարջ հացի մեջ ընդհանրապես պահվում
էր մանրադրամ: Ընտանեկան ճաշի կամ ընկերային հավաքույթի ժամանակ
հացը մաս առ մաս բաժանվում էր: Ամենքն ուշադրությամբ հետեւում էին՝
գտնելու տարվա բախտավորին, այսինքն՝ նրան, ում բաղարջհացի կտորի
միջից դուրս կգար թաքցրած մետաղադրամը:
Միջինքի կուտապը եւս նույն նպատակով էր պատրաստվում: Այն զարդարում
էին ընկույզով եւ չամիչով, մեղրաջուր քսում երեսին:
Միջինքը նաեւ ազդարարում է գարնան գալուստը: Այդ օրվա արարողություններից
է նաեւ «Պուպուշիկ» քշելը: Կանայք սուր երկաթով խաչեր էին դնում
տան բոլոր անկյուններում՝ ասելով. «Պուպուշիկ դո՛ւրս»:
Պուպուշիկը երեւակայական էակ է, որի բնութագիրն այսպիսին է՝ գանգրահեր,
ճարպիկ ու փոքր սատանայաճուտ:
ԱԼՎԱՐԴ ԿԱՂԶՎԱՆՑՅԱՆ
>>>
|
|
