Ընթացիկ համար

Քեզ համար   

Մանուկներին

Արխիվ

Քարոզները

Բացիկներ

Մանուկներին՝ Սրբազան Պատմություն

ԱՌԱԿ ՍԻՐՈ ԵՎ ԲԱԺԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ

աշտի եզրին կանգնած էին Սերն ու Բաժանումը եւ հիանում էին երիտասարդ զույգով: Բաժանումն ասաց.

- Գրազ գանք. ես նրանց կբաժանեմ:

Սերը պատասխանեց.

-Սպասի՛ր, թող ես ընդամենը մեկ քայլ անեմ, իսկ այնուհետեւ դու կարող ես մոտենալ նրանց այնքան, ինչքան կցանկանաս եւ այդ ժամանակ կտեսնենք՝ կարո՞ղ ես նրանց բաժանել:

Բաժանումը համաձայնվեց: Սերը մոտեցավ երիտասարդ զույգին եւ հպվեց նրանց, նայեց նրանց աչքերի մեջ եւ տեսավ, թե ինչպես նրանց միջով կայծ անցավ: Սերը ետ քաշվեց ու ասաց.

- Ես իմն արեցի, հիմա քո հերթն է:

Բաժանումը պատասխանեց.

- Ո՛չ, ես հիմա ոչինչ չեմ կարող անել: Հիմա նրանց սրտերը սիրով են լցված: Ես մի քիչ ուշ նրանց կայցելեմ:

Ժամանակ անցավ: Բաժանումը մոտեցավ տանը եւ նայեց պատուհանից ներս: Նա տեսավ երիտասարդ մորն ամուսնու եւ մանկան հետ: Բաժանումը հույս ուներ, որ Սերն արդեն մարել է եւ շեմքից ներս մտավ: Բայց նայելով նրանց աչքերին՝ տեսավ Երախտագիտություն: Բաժանումը շրջվեց եւ ասաց.

- Ես նրանց մոտ ավելի ուշ կգամ:

Դարձյալ ժամանակ անցավ: Բաժանումը կրկին հայտնվեց նրանց մոտ: Տանն աղմկում էին երեխաները, աշխատանքից հոգնած ամուսինն էր եկել, մայրը երեխաներին էր հանգստացնում: Բաժանումը հույս ուներ, որ գոնե հիմա ինքը կարող է նրանց բաժանել, չէ՞ որ այդ ընթացքում ե՛ւ Սերը, ե՛ւ Երախտագիտությունը վաղուց պետք է անհետացած լինեին նրանց սրտերից: Բայց նայելով նրանց՝ աչքերի մեջ Հարգանք ու Ըմբռնում տեսավ:

- Ես հետո կայցելեմ,- ասաց Բաժանումը:

Որոշ ժամանակ անց նա կրկին եկավ: Նայում է՝ երեխաներն արդեն մեծ են, ալեհեր հայրը ինչ-որ բան է բացատրում նրանց, կինն ուտելիք է պատրաստում խոհանոցում: Նայեց Բաժանումը նրանց աչքերի մեջ եւ հիասթափված հոգոց հանեց. այնտեղ Վստահություն տեսավ:

- Ես հետո կգամ,- ասաց Բաժանումը եւ դուրս եկավ:

Էլի ժամանակ անցավ: Բաժանումը կրկին մոտեցավ տանը: Նայում է ներս՝ այնտեղ վազվզում են թոռները, իսկ բուխարու մոտ նստած էր, վշտով համակված, ծեր մի կին: Բաժանումն ինքն իրեն մտածեց. «Ահա կարծես եկել է իմ ժամանակը»: Ուզում էր նայել ծեր կնոջ աչքերի մեջ, բայց նա կանգնեց եւ դուրս եկավ տանից: Բաժանումը հետեւեց նրան: Շուտով կինը գնաց գերեզմանատուն եւ նստեց մի գերեզմանի մոտ: Դա իր ամուսնու գերեզմանն էր:

«Կարծես թե ուշացել եմ,- մտածեց Բաժանումը,- ժամանակն իմ փոխարեն գործել է»: Բաժանումը նայեց պառավի արցունքներով լի աչքերի մեջ եւ այնտեղ Հիշողություն տեսավ, Հիշողություն Սիրո, Երախտագիտության, Հարգանքի, Ըմբռնման եւ Վստահության մասին:

>>>