Քրիստոնեական հավատքի սիրտը Հարությունն է, լուրն այն մասին, որ մահն ամեն ինչի վերջակետը չէ, քանզի Քրիստոս հաղթել է մահվանը: Սա է քրիստոնեության մեծագույն հայտնագործությունը:

 
ԳԱՐԵԳԻՆ Ա ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ

 

Ընթացիկ համար

 


Քեզ համար   

 


Մանուկներին

 


Արխիվ

 

Քարոզները

 

Բացիկներ

 

   
    ԻԶ Տարի, Թիվ 4 (304), ապրիլ 2025 թ.  


 

       

«ՏԻԵԶԵՐԱԿԱՆ ՍՈՒՐԲ ԳՐԻԳՈՐ ԶՔԵԶ
ՈՒՆԻՄՔ ԲԱՐԵԽՕՍ ԱՌ ՅԻՍՈՒՍ ՄԻԱԾԻՆՆ»

այոց տոնացույցում Ս. Գրիգոր Լուսավորչին նվիրված տոներից մեկը վիրապ մտնելու հիշատակն է:

Ապրիլի 5-ին՝ «Մուտն ի վիրապ» տոնի առիթով, Շիրակի թեմի Առաջնորդ Տ. Միքայել արքեպս. Աջապահյանի հայրական օրհնությամբ, մի խումբ հավատացյալներ, նախաձեռնությամբ Զարիկ Իգիթյանի, Ժաննա Խաչատրյանի եւ հովանավորությամբ Արմինե Ասատրյանի, ուխտագնացության մեկնեցին Խոր Վիրապ: Ս. Գրիգորը վերանորոգիչն ու վերակենդանացնողը եղավ Հայ Եկեղեցու: Նրանով հաստատվեց Հայոց Կաթողիկոսությունը: Բարեկամ էր Աստծուն՝ ինչպես նահատակներրը, կանխագետ էր՝ ինչպես մարգարեները, Աստծո խոսքն էր տարածում՝ ինչպես Առաքյալները, ուսուցանում էր՝ ինչպես վարդապետները, ճգնության բոլոր ճանաարհներն անցավ՝ ինչպեդ ճգնավորները: Սոսկալի չարչարանքները պատկերացնելը միայն մարդկային տկար մտքին եւ զգացողություններին անհասաելի են: Սակայն Ս. Գրիգորը պիտի հասներ կատարելության բարձրակետին եւ կատարեր ի վերուստ իրեն տրված առաքելությունները:

ԽՈՐԱԽՈՐՀՈՒՐԴ ԻՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ՝ ԽՈՐ ՎԻՐԱՊ

Դեռ հեռվից, ժայռին բազմած, Արարատ լեռան հայացքի ներքո, մեզ իր գիրկն էր կանչում սքանչելի սրբավայրը: Որքան մոտենում էինք, այնքան ավելի շատ էինք ցանկանում րոպե առաջ հասնել առասպելական վայր, ուր մատուցվում էր Սուրբ եւ անմահ Պատարագ՝ ձեռամբ Գարեգին Ա Կրթական կենտրոնի տնօրեն Տ. Վահան եպս. Հովհաննիսյանի:

Չարչարանաց վիհը մութ ու փոքր տարածություն է, իսկ հողե հատակը մշտավառ մոմերի կաթիլներով է պատվել: Մոմի լույսը, լուսավորելու փոխարեն, անհայտ խորհրդավորության շամանդաղ-քող է տարածում շուրջբոլորը: Ես էլ, հոգուս մեջ վիրապացած, ջանում եմ «տեսնել» տասնյոթ դար առաջ այստեղ ապրած մարդուն: Աչքերս դեպ վեր, դեպ ձեղունը հառած խորհում եմ, թե այս աննշան բացվածքներից ինչպե՞ս է արեգակի լույսը ներս թափանցել: Թվում է, թե խորանից ժպտում է Սուրբը՝ հանդարտորեն ու վեհությամբ, որից թրթռում է, մեղքի մութ քողից զատված, ապաշխարյալ հոգին: Շիրակցի ուխտավորներն իրենց մոմերն են վառում եւ, անչար սրտով միանալով Սրբի աղոթքին, հայցում Բարձրյալից. «Քո անպատում խոնարհութեամբ եւ կամաւոր խաչելութեամբ հաշտեա ընդ մեզ, Տէ՛ր, գթութեամբ եւ թող զմեզ ողորմութեամբ»:

Հավարտ մատուցվող Սուրբ Պատարագի եկեղեցում, Լուսավորչի մասունքակիր Ս. Աջով, վանորեից տեսուչ Տ. Արտակ եպս. Տիգրանյանի ձեռամբ, կատարվեց ջրօրհյնաց կարգ: Այնուհետեւ օրհնված ջուրը բաժանվեց ներկաներին:

«ՕԹԵԱՑ ԽԱՉ» ՍՐԲԱՎԱՅՐԸ ՄԱՐՄԱՇԵՆԻ Ս. ԳԵՎՈՐԳ ԵԿԵՂԵՑԻՆ Ուխտավորները եղան նաեւ, Խորվիրապից արեւմուտք գտնվող, «Օթեաց խաչ» սրբավայրում, ուր, ըստ ավանդության, հանդիպել են Թադեոս եւ Բարդուղիմեոս Առաքյալները: 1869 թ. վանքի վանահայր Վարդան Ալեքսանդրապոլսեցին «Օթեաց խաչ»-ում կառուցել է մատուռ: Ս. Առաքյալների հանդիպման խորհրդանշական տեղում կանգնեցվել է յոթը մետրանոց խաչարձան, որը 2015 թվականին, Խաչի գյուտի տոնի օրը, օծվել է Մայր Աթոռի վանորեից տեսուչ Տ. Արտակ եպս. Տիգրանյանի ձեռամբ:

Ուխտավորների վերջին հանգրվանը Մարմաշենի Ս. Գեւորգ եկեղեցին էր: Այստեղ եւս վերջիններս վառեցին իրենց հավատի մոմերը՝ Բարձրյալից հայցելով բարերար շնորհներով գթալ Իր արարածներին:

ԱԼՎԱՐԴ ԿԱՂԶՎԱՆՑՅԱՆ
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐԸ՝ ՆԵԼԼԻ ՄԻՆԱՍՅԱՆԻ

>>>

 
     
         


 

 

Ընթացիկ համար Քեզ համար Մանուկներին Արխիվ   Քարոզները