Ով օծված է սրբալույս Մյուռոնով, չի կարող անարգել իր հայրենակիցներին,
չի կարող ուրանալ
իր երկրի պատմությունը...

 
ԳԱՐԵԳԻՆ Բ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ

 

Ընթացիկ համար

 


Քեզ համար   

 


Մանուկներին

 


Արխիվ

 

Քարոզները

 

Բացիկներ

 

   
    ԻԵ Տարի, Թիվ 10 (298), հոկտեմբեր 2024 թ.  


 

       

Մանուկներին՝ Սրբազան Պատմություն

ԻՐԱԿԱՆ ԱՐԺԵՔԸ ԳԻՏԻ ՄԻԱՅՆ ՄԱՍՆԱԳԵՏԸ

եկ օր վարպետի մոտ է գալիս մի երիտասարդ տղա եւ ասում.

-Ես եկել եմ Ձեզ մոտ, որովհետեւ ինձ այնքան անպետք եւ խեղճ եմ զգում, որ ապրելու ցանկություն չունեմ: Շուրջբոլորս ասում են, որ անհաջողակ եմ եւ հիմար: Խնդրում եմ, օգնե՛ք ինձ:

Վարպետը, նայելով երիտասարդին, ասում է.

-Ներիր ինձ, բայց ես հիմա զբաղված եմ եւ չեմ կարող օգնել քեզ: Այս պահին մի հրատապ եւ կարեւոր գործ ունեմ անելու:

Մինչ երիտասարդը հուսալքված հեռանում է, վարպետը կանգնեցնում է նրան եւ ասում.

-Եթե համաձայնես ինձ օգնել իմ գործում, ապա ես էլ ուրախությամբ կօգնեմ քեզ՝ քո գործում:

-Սիրով,- պատասխանում է տղան՝ կրկին իրեն մերժված զգալով, քանի որ իր խնդրանքը երկրորդական էր համարվել:

-Լավ,- ասում է վարպետը՝ ճկույթից հանելով իր ոսկյա գեղեցիկ մատանին:

-Ձի հեծիր, գնա շուկայի հրապարակ եւ անմիջապես վաճառիր այս մատանին, որպեսզի ես կարողանամ պարտքս վճարել: Փորձիր որքան հնարավոր է բարձր գնով վաճառել, եւ հանկարծ չհամաձայնես այն վաճառել մեկ ոսկե մետաղադրամից ցածր: Այս ամենն անելուց հետո որքան հնարավոր է շուտ վերադարձիր:

Երիտասարդը վերցնում է ոսկե մատանին եւ գնում: Հասնելով շուկա՝ նա սկսում է մատանին առաջարկել տարբեր գնորդների եւ վաճառողների, ովքեր հետաքրքությամբ զննում էին այն:

Մատանին բոլորին շատ դուր էր գալիս, բայց երբ իմանում էին, որ մեկ ոսկե մետաղադրամից պակաս չեն կարող գնել, հիասթափվում էին:

Շատերը նույնիսկ ծիծաղում էին, երես թեքում, եւ միայն մի ծեր պապիկ սիրալիր բացատրում է երիտասարդին, որ իր ասած գինը չափից դուրս բարձր է այդ մատանու համար, եւ որ այն արժե մի պղնձե դրամից ոչ ավելի:

Լսելով ծերունու խոսքերը՝ երիտասարդը շատ տխրում է ու այդպես վերադառնում վարպետի մոտ:

- Վարպե՛տ, ես չկարողացա կատարել ձեր խնդրանքը,- տխրությամբ ա-սում է տղան,- լավագույն դեպքում ես այն կարող էի վաճառել մի քանի պղնձե դրամով, բայց մատանին շատ թանկ արժե:

-Դու, հենց նոր շատ կարեւոր խոսքեր ասացիր,- ասում է վարպետը:- Նախքան մատանին վաճառելը, մենք պետք է պարզենք դրա իրական արժեքը, իսկ այդ գործում մեզ միայն կարող է օգնել մասնագետը, տվյալ դեպքում՝ ոսկերիչը: Գնա՛ նրա մոտ եւ պարզիր մատանու իրական արժեքը, սակայն որքան էլ գին սահմանի մատանու համար, հանկարծ չվաճառես:

Տղան հեծնում է ձին եւ գնում ոսկերչի մոտ:

Ոսկերիչը, մատանին երկար զննելուց, կշռելուց հետո, ասում է տղային.

- Փոխանցիր վարպետին, որ այս մատանու համար ես այս պահին պատրաստ եմ վճարել 58 ոսկի: Սակայն եթե նա ինձ ժամանակ տա, ապա ես պատրաստ եմ այն գնել 70 ոսկով:

-Յոթանասո՜ւն,- ուրախացած բացականչում է տղան եւ, մատանին հետ վերցնելով, վերադառնում վարպետի մոտ:

Տեսնելով տղայի ուրախությունն ու ոգեւորությունը՝ վարպետն ասում է.

-Իմացի՛ր, տղաս, որ դու հենց այս մատանու նման ես՝ անգին ու անկրկնելի: Ինչպես ոսկե մատանին կարող է ճիշտ գնահատվել միայն ոսկերչի կողմից, այնպես էլ քո իրական արժեքը կարող է հասկանալ միայն «մասնագետը»: Ինչո՞ւ ես կարծում, որ ցանկացած մեկը կարող է հասկանալ ու ճշմարտապես գնահատել քեզ:

>>>

 
     
         


 

 

Ընթացիկ համար Քեզ համար Մանուկներին Արխիվ   Քարոզները