| «ՎԵՐ,
ՀԱ ՎԵՐ-ՎԵՐ, ՎԵՐԻԿ Է, ՎԵՐՆ ՕՐ ՀԱՎՆԻՍ՝ ԷՆԻԿ Է...»
ՀԱՄԲԱՐՁՄԱՆ ՏՈՆՆ ԱԶԱՏԱՆԻ «Ս. ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ» ԿՐԹԱԿԱՆ
ԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ
 այիսի
18-ին Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին նշեց Հիսուս Քրիստոսի Համբարձման
տոնը:
 Հարությունից
հետո՝ քառասուն օր շարունակ, Հիսուս Քրիստոս երեւաց աշակերտներին՝
նրանց հաստատելով իրենց առաքելության մեջ: «Գործք Առաքելոց»-ում
նշվում է. «Իր չարչարանքներին հաջորդող քառասուն օրերի ընթացքում
նա քանիցս երեւաց նրանց՝ շատ կերպերով ցույց տալով, թե ինքն այլեւս
ողջ է, եւ խոսեց Աստծու արքայության մասին» (Գործք Ա 3): Այնուհետեւ
քառասուներորդ օրը, աշակերտներին օրհնելով, բարձրացավ երկինք:
Համբարձումից առաջ Հիսուս մոտեցավ աշակերտներին, խոսեց նրանց հետ,
ապա ասաց. «Ամեն իշխանություն տրվեց ինձ երկնքում եւ երկրի վրա:
Ինչպես Հայրն ինձ ուղարկեց, այնպես էլ ես եմ ձեզ ուղարկում: Գնացե՛ք,
ուրեմն, եւ բոլոր ժողովուրդներին իմ աշակերտները դարձրե՛ք: Մկրտեցե՛ք
նրանց Հոր, Որդու եւ Սուրբ Հոգու անունով: Սովորեցրե՛ք նրանց այն
բոլոր պատվիրանները, որ տվեցի ձեզ: Եվ ահա ես ձեզ հետ կլինեմ միշտ՝
մինչեւ աշխարհի վախճանը» (Մատթ. ԻԸ 18-20): Երբ այս խոսքերն ասաց,
հրեշտակների գնդերը Նրա փառքի առջեւ խոնարհվեցին, եւ Նա համբարձվեց
երկինք:
Քրիստոսի համբարձումը չէր նշանակում Աստծո եւ մարդու հարաբերությունների
խզում, քանի որ, ինչպես ինքն է ասել, «եթե Ես չգնամ, Մխիթարիչը չի
գա ձեզ մոտե (Հովհ. ԺԶ 7):
Համբարձման տոնը ժողովրդին հայտնի է նաեւ «վիճակ», «Ջանգյուլում»
եւ «Կաթնապրի տոն» անուններով:
Հայաստանյայց Առաքելական Ս. Եկեղեցում այս տոնին հիշատակվում է նաեւ
Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսության Աթոռը Սիս քաղաքից Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնում
վերահաստատելու պատմական օրը: Հանգամանքների թելադրանքով՝ 484 թ.
ի վեր, Հայաստանի տարբեր վայրերում հանգրվան գտած, Հայրապետական
Աթոռը 1441 թվականին, Համբարձման տոնին, Վաղարշապատում գումարված
ազգային-եկեղեցական ժողովի որոշմամբ, վերահաստատվեց աստվածահաստատ
Ս. Էջմիածնում, ուր իջել էր Հիսուս Քրիստոս, եւ որտեղից դարեր շարունակ
հայ ժողովրդին եւ Հայ Եկեղեցուն բաշխվում է այն փառքի լույսը, որ
Քրիստոս հանձնել է հայոց երկրին:
 Եթե
Զատկի տոնին առանձնանանում, զատվում են բնության գույները, ավարտվում
ցանքի աշխատանքները, ապա Համբարձմանն ակնկալվում է ցանված բերքի
աճն ու փթթումը: Այդ նպատակով ժողովուրդը դուրս է գալիս դաշտեր եւ
երգ-պարով, ուրախությամբ սիրաշահում մայր բնությանը՝ խնդրելով Համբարձյալ
Տիրոջ օրհնությունը:
Ազատանի «Ս. Հարություն» կրթական կենտրոնի սաները՝ մեծից փոքր, Համբարձման
տոնին միշտ մեծ ոգեւորությամբ են սպասում եւ տոնում: Չորեքշաբթի
օրը՝ երեկոյան ժամերգությունից հետո, արժանապատիվ Տ. Մակար քահանա
Գալամդարյանի առաջնորդությամբ, երեխաները բարձրացան սար՝ ծաղկահավաքի,
որի ընթացքում աղջիկ-տղա Համբարձման երգեր էին երգում:
Հավաքված ծաղիկների մի մասից փոքրիկ ծաղկեփնջեր պատրաստեցին, իսկ
մյուս մասը պահեցին վիճակի համար:
Հինգշաբթի առավոտյան Ազատանի Ս. Հարություն-Ս. Ստեփանոս եկեղեցում
մատուցվեց Սուրբ եւ անմահ Պատարագ, ինչպես նաեւ կատարվեց Հայրապետական
մաղթանք:
Իսկ երեկոյան՝ ժամերգությունից հետո, եկեղեցու բակում ազգային երգ
ու պարով, թափառիկ մանիներով եւ, իհարկե, տոնի խորհրդանիշ «վիճակ»-ով
նշվեց Համբարձման տոնը:
Համբարձման տոնը մեծ ոգեւորությամբ նշվեց նաեւ Ղարիբջանյան եւ Ախուրիկ
գյուղերի կիրակնօրյա դպրոցներում:
ԳՈՀԱՐ ԳԱԼԹԱԳԱԶՅԱՆ
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՆԵՐԸ՝ ՀԵՂԻՆԱԿԻ
>>>
|
|
