Ընթացիկ համար

Քեզ համար   

Մանուկներին

Արխիվ

Քարոզները

Բացիկներ

ԻՆՉՈ՞Ւ ԱՅԴՊԵՍ ՊԱՏԱՀԵՑ

եռու-հեռավոր երկրում մի թագավոր կար, ով շատ էր վստահում հատկապես իր ճարտարապետին եւ համաձայնում նրա բոլոր առաջարկների հետ: Հերթական անգամ պալատ գնալիս ճարտարապետը Ճանապարհին հանդիպում է արքայի իմաստուն խորհրդականին եւ հարցնում.

- Ինչո՞ւ այդպես պատահեց:

Իմաստունը լսում է նրա հարցը, նայում աչքերի մեջ ու պատասխանում.

- Երբ գետի ափին թագավորի համար դղյակ էիր կառուցում, տարբեր մարդկանց միջոցով քեզ զգուշացրի, որ այդտեղ չկառուցես, քանի որ վայրն ապահով չէ: Բայց դու չլսեցիր եւ արեցիր այն, ինչ ցանկանում էիր:

Երբ գետի հունը լեռներում փակեցիր եւ փորձեցիր ջրամբար դարձնել, դարձյալ այլ մարդկանց միջոցով քեզ զգուշացրի, որ գետի հոսքը չփակես, բայց դու շարունակեցիր չլսել ինձ եւ ջրամբարն է՛լ ավելի մեծացրիր: Իսկ երբ հորդառատ անձրեւներ եկան, ջրամբարը փլուզվեց: Գետը վարարեց, եւ հեղեղը թագավորի դղյակը քշեց, տարավ:

Ճարտարապետը մի պահ մտորում է լսած խոսքերի շուրջ, այնուհետեւ հարցնում.

- Իսկ ինչո՞ւ է թագավորը քեզ այստեղ ուղարկել:

Իմաստունը պատասխանում է.

- Որպեսզի այս անգամ անձամբ զգուշացնեմ, որ դադարես նորից մտածել գետի ափին դղյակ ու ջրամբար կառուցելու մասին, քանի որ զայրացած թագավորը հիմա քեզ դրա համար կբանտարկի, այլ ոչ թե խնդրանքդ կիրագործի:

Ճարտարապետը ձեռքը թափահարում է եւ շարունակում իր ճանապարհը` ասելով.

- Այս անգամ թագավորին խնդրելու եմ, որ ոչ միայն նրա համար դղյակ կառուցեմ գետի ափին, այլեւ՝ ինձ համար մի շքեղ տուն:

Սակայն պալատում զինվորներն արդեն սպասում էին ճարտարապետին: Վերջիններս նրան ձերբակալում են եւ բանտ նետում:

Հետեւություն: Երբ միեւնույն սխալը շարունակում ես կամ կրկնում մի քանի անգամ, այն սովորույթ է դառնում, այնուհետեւ՝ մոլություն ու կիրք: Այդժամ սկսում են գործել կանխարգելիչ հոգեւոր օրենքները, որպեսզի հոգիդ վերջնական կործանման չենթարկես:

>>>