Տիրոջ
կանչին ընդառաջ
ՍԱՐԿԱՎԱԳԸ՝ ՆԵՐԿԱՊՆԱԿԸ ՁԵՌՔԻՆ
ի
կողմից ներկապնակով` հարուստ գույների աշխարհի ներկայացուցիչ, իսկ
մյուս կողմից` սեւազգեստ հոգեւորական. այս երկուսն ամբողջանում են
մեկ մարդու` Արտաշես սարկավագ Աջապահյանի մեջ:
«Սեւը
եւ մնացած գույները չեն խանգարե իրար, այլ մեկը մյուսին կլրացնեն»,-
ասում է բարեշնորհ սարկավագը եւ պատմում, որ գեղանկարչությունից
դեպի հոգեւոր աշխարհ անցումը պատճառաբանված է ներքին ցանկությամբ:
Այն գալիս է մանկուց, ստացած դաստիարակությունից: Մայրը, քնելուց
առաջ, հեքիաթի փոխարեն Աստվածաշունչ է կարդացել իր համար: Վաղ տարիքից
Իսկուհի տատիկին միշտ ուղեկցել է եկեղեցի` ժամերգություններին եւ
Սուրբ Պատարագներին ներկա գտնվելու համար: Եվ, իհարկե, հոգեւորականի
ուղին ընտրելիս, մեծ դեր ուներ նաեւ հորեղբայրը` Շիրակի թեմի բարեխնամ
Առաջնորդ Տ. Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանը:
«Ինձ համար դժվար չէ լինել Աջապահյան,- ասում է Արտաշեսը,- քանի
որ, իմ կարծիքով, չպետք է մարդկանց մեջ տարբերություն դնել: Շատ
չեմ խորացել տոհմիս ծագումնաբանության եւ պատմության մեջ: Երեւի
կգա ժամանակը, եւ ես ավելի խորը կուսումնասիրեմ այն: Միայն կարող
եմ ասել, որ Կիլիկյան Հայաստանի Հեթում թագավորի շառավիղն ենք եղել,
սերնդե-սերունդ սրբերի մասունքներն ենք պահել, մեծ թվով քահանաներ,
կուսակրոն հոգեւորականներ ու կաթողիկոսներ ենք ունեցել տոհմում»:
Մեծ եղեռնի տարիներին Աջապահյանների տոհմը եւս ենթարկվեց ջարդի ու
տեղահանության:Հատկապես հիշատակության է արժանի, նորօրյա սրբերի
շարքը դասված, նահատակ Տ. Միքայել Ծ. վարդապետ Աջապահյանը, ում անունն
է կրում Շիրակի թեմի Առաջնորդը: Ողջ մնացածները նախ հաստատվեցին
Լիբանանում, ապա սփռվեցին աշխարհով մեկ:
Գյումրու Գեղարվեստի ակադեմիան ավարտելուց հետո Արտաշես սարկավագը
երեք տարի ուսանեց Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի քահանայից լսարանում:
Նրան հետաքրքրում էր նաեւ երգեհոնը, ինչն էլ առիթ հանդիսացավ, որպեսզի
հինգ ամիս Լատվիայում ծանոթանա երգեհոնի նրբություններին: Դեռ վերջնական
չի որոշել՝ կուսակրոն հոգեւորականի ուղին է ընտրելու, թե՞ ամուսնացյալ
քահանայինը: Չի հերքում նաեւ, որ միգուցե ողջ կյանքում մնա սարկավագ:
Կարճ է կապում խոսքը. «Ապրում եմ այսօրով»: Բազմազբաղ է Արտաշես
սարկավագը: Շատ է սիրում երաժշտություն լսել. դասականի եւ շարականի
միջեւ տարբերություն չի դնում, երբեմն փորձում է դաշնամուր նվագել,
երգել, հաճախում է «Հրայրք» ազգագրական պարի խմբի պարափորձերին:
Ամառային արձակուրդներին Շիրակի թեմի «Վերադարձ դեպի բնություն»
ճամբար է գնում` Աստվածաշունչն ու ներկերը կողք-կողքի խնամքով դասավորելով
պայուսակի մեջ:
Ճամբարականների համար բարեշնորհն արշավներ է կազմակերպում, հոգեւոր
դասեր անցկացնում: «Երեխաները դեռ մանկուց Աստծո խոսքը պետք է լսեն:
Այդ դեպքում նրանց մեջ այլ աշխարհայացք կձեւավորվի, քրիստոնյային
վայել կյանքի փորձ կունենան: Ճիշտ քրիստոնեական դաստիարակությունը
մխրճվում է մարդու հոգու մեջ»,- բացատրում է սարկավագը եւ հիշում
Իսկուհի տատիկի խորհուրդները, որոնք միշտ առկա են իր կյանքում` զիջել
եւ սիրել միմյանց, խոնարհ լինել:
«Այսօր մենք շատ խնդիրներ ունենք`գիտելիք առանց դաստիարակության,
խորը հավատք չունենք»,- ցավով ասում է Արտաշես սարկավագը եւ նշում,
որ մեզ կյանքում պետք է առաջնորդեն մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի հետեւյալ
խոսքերը. «Սիրի՛ր քո Տեր Աստծուն քո բոլոր սրտով, քո բոլոր անձով
եւ քո բոլոր մտքով: ... Սիրի՛ր քո ընկերոջը քո անձի պես: Այս երկու
պատվիրանքից կախված են բոլոր օրենքները եւ մարգարեությունները» (Մատթ.
ԻԲ 37-40): Ճիշտ է՝ կատարյալ չենք կարող լինել, բայց գոնե կարող
ենք փորձել ապրել աստվածաշնչյան պատգամներով»,- եզրափակում է խոսքը
բարեշնորհ սարկավագը:
ՍԵԴԱ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ
>>>
|
|