Տոն
առաջիկա
ՄԻՋԻՆՔ
եծ
պահքի ճիշտ կեսը հատկանշող օրը կոչվում է ՄԻՋԻՆՔ եւ նշվում է քսանչորսերորդ
օրը, այսինքն՝ չորրորդ շաբաթվա չորեքշաբթի օրը: Միջինքն զգաստության
եւ ժուժկալ կյանք թելադրող կրոնական ամենաերկար պահեցողության՝ Մեծ
Պահքի կես ժամանակաշրջանը նվաճված լինելու ավետումն է, որը նկատվում
է նաեւ խնդության առիթ: Այն հատուկ նշանակությամբ կրոնական տոն չէ:
Ուրեմն՝ առավելաբար ժողովրդական համախմբման առիթ է, որով կորով ու
բարոյական քաջալերանք է ներշնչվում հավատացյալներին, որպեսզի նրանք
իմաստալից պահեցողությունը նույն ոգով շարունակեն երկրորդ կեսին
եւս, մինչեւ պահքի լրումը կամ Զատիկ:
ԿՐՈՆԱԿԱՆ ԱՐԱՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Միջինքը նշելու կրոնական հատուկ արարողություններ չկան, քանի որ
հատուկ տոն չէ: Համապատասխան չորեքշաբթվա արարողությունները նման
են նախորդ չորեքշաբթիների Արեւագալի ժամերգությանը եւ հրաժարման
ու խոստովանանքի արարողություններին: Միակ հատկանշականն ավելի հանդիսավարությունն
է եւ ճոխ խմբերով երգեցողության կատարումը:
ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԲՆՈՒՅԹԸ
Ներկայիս միջինքը դարձել է առավելաբար հայ կնոջ ուշադրության առարկա:
Մասնավորաբար կինն է ճիգ թափում, որպեսզի դարերի ավանդույթները վերհիշվեն,
եւ հարգվեն նախնյաց սովորություններն ու բարքերը: Եկեղեցական արարողություններից
հետո ամենուրեք կազմակերպվող միջինքի հավաքույթները, Մեծ պահքին
հատուկ ուտելիքներով սեղանները վկայություններն են հայ կնոջ կողմից
ցուցաբերված նախանձախնդրության եւ հարատեւող կամքի:
ԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ՍՈՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Տներում պատրաստում են միջինքի բաղարջ հաց, կարկանդակ, «կուտապ»
եւ այլն: Բաղարջ հացի մեջ ընդհանրապես պահվում է մանր մետաղադրամ:
Ընտանեկան ճաշի կամ ընկերային հավաքույթի ժամանակ հացը մաս առ մաս
բաժանվում է: Ամենքն ուշադրությամբ հետեւում են՝ գտնելու տարվա բախտավորին,
այսինքն՝ նրան, ում բաղարջհացի կտորի միջից դուրս կգա թաքցրած դրամը:
Միջինքի «կուտապը» եւս նույն նպատակով է պատրաստվում: Այն պահեցողությանը
բնորոշ հացեղենի տեսակ է, որի խմորը պատրաստվում է ձեթով, բաժանվում
հավկիթի մեծության գնդիկների՝ հավկթաձեւ կամ տափակեցված, ներփակյալ
խաշած լոբի, բակլա, սոխ ու այլ բանջարեղեն: Դրանցից մեկի մեջ դրվում
է գունավոր ուլունք, որի օգնությամբ որոշվում է տարվա բախտավորը:
Միջինքին անհամբերությամբ էին սպասում հատկապես նոր նշանված աղջիկները:
Սովորություն էր ընտանիքներում, որ նշանված տղաները կամ տղայի ընտանիքի
անդամները նվերներ ուղարկեին հարսնացուին:
ԱՂՋԻԿՆԵՐԻ ԵՎ ՀԱՐՍՆԵՐԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐ
Սովորություն էր նաեւ տարին մեկ անգամ՝ միջինքին, աղջիկներին եւ
նորահարսներին ազատ թողնել: Նրանք եփած «կուտապը» վերցնելով՝ տարիքոտ
կանանց եւ մանավանդ սկեսուրների հսկողությունից զերծ, իրենց մտերիմ
ընկերուհիների հետ գնում էին բացատ՝ անկաշկանդ զրույցներով, երգերով
ու պարերով հաճելի ժամանակ անցկացնելու: Միջինքի այդ ազատությունը
բացառիկ պատեհություն էր, որպեսզի մտերիմ ընկերուհիներն օգտագործեն
առիթը եւ միմյանց հետ խոսեն ընտանեկան դժվարությունների մասին կամ
առատ արցունք թափեն իրենց հուսախաբ սիրո համար:
>>>
|
|