ՍՈՒՐԲ
ԳԻՐՔԸ ՍՈՒՐԲ ՀՈԳՈՒ ՄԱՍԻՆ
ուրբ
Հոգին աստվածային Երրորդության (Հայր, Որդի եւ Սուրբ Հոգի) երրորդ
անձն է: Նա նաեւ Աստված է` գերբնական, երկնային հոգեւոր զորություն,
հավասար է Հորը եւ Որդուն: Նա անսահման իմաստություն (Ա Կորնթ. Բ
11), կամք (Ա Կորնթ. ԺԲ 11) եւ զգացմունքներ (Հռոմ. ԺԵ 30) ունի:
Սուրբ Հոգու մասին առաջին անգամ խոսվում է Ծննդոց 1.2-ում: Ողջ Հին
Կտակարանում զգացվում է Նրա ազդեցությունը, սակայն այն ավելի ակներեւ
է մեր Տիրոջ կյանքի եւ ծառայության մեջ: Վերջապես, երկինք համբարձվելուց
հետո Նա Սուրբ Հոգուն ուղարկեց` որպես «մխիթարիչ» եւ «օգնական» (Հովհ.
ԺԴ 26, Հռոմ. Ը 26): Սուրբ Հոգին նաեւ, ըստ Առաքյալի, կոչվում է
Աստծո Հոգի (Ա Կորնթ. Գ 16), Քրիստոսի Հոգի (Հռոմ. Ը 9), Կյանքի
Հոգի (Հռոմ. Ը 2), Ճշմարտության Հոգի (Հովհ. ԺԶ 13), Շնորհի Հոգի
(Եբր. Ժ 29), Խոստման Հոգի (Եփես. Ա 13):
ՍՈՒՐԲ ՀՈԳՈՒ ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ Ս. ՄՅՈՒՌՈՆԸ ՄԵՐ ԿՅԱՆՔՈՒՄ
Սուրբ Հոգին հայտնվեց աղավնակերպ, Քրիստոսի մկրտության պահին, Հորդանան
գետում: Ուստի երբ Հայ Եկեղեցին Ս. Մյուռոնն ընդունում է որպես Սուրբ
Հոգու խորհրդանշան, պահում է աղավնակերպ սափորի մեջ, որով եւ հեղում
է ջրի մեջ՝ օրհնելով այն: Նույն Մյուռոնով օծում են հոգեւորականներին
եւ կնքում երեխաներին, եկեղեցիներ, սրբապատկերներ ու եկեղեցական
սպասներ:
Ըստ Առաքյալի` Սուրբ Հոգին իջել է Հիսուս Քրիստոսին վկայելու եւ
Նրան փառավորելու համար (Հովհ. ԺԶ 13-14): Ինչպես Հիսուս էր եկել
Հորը բարձրացնելու եւ հայտնելու, այնպես էլ Սուրբ Հոգին է ուղարկվել՝
բարձրացնելու եւ փառավորելու Որդուն` Հիսուս Քրիստոսին:
Երբ մենք լցված ենք Սուրբ Հոգով, Հիսուս Քրիստոսով ենք լցված: Ուստի
երբ լցված ենք Քրիստոսով, մեր ուժերից շատ ավելի մեծ զորություն
է արձակվում մեր մեջ եւ մեր միջոցով, ծառայության եւ նվիրյալ կյանքով
ապրելու օրհնություն ենք ունենում: Բազմաթիվ օրինակներ ունենք մեր
Եկեղեցու պատմության էջերում:
Մեր հոգեւոր ծննդի պահին Սուրբ Հոգին նաեւ Վերածնում է մեզ (Հովհ.
Գ 5-6), գալիս է մեր մեջ բնակվելու (Ա Կորնթ. Գ 16), Կնքում է մեզ
Սուրբ Հոգով (Եփես. Ա 13, Դ 30), մեր ժառանգության գրավականն է`
երաշխիքը, ժառանգություն, որը մի օր պիտի ստանանք (Բ Կորնթ. Ե 5),
Քրիստոսի մարմնում մկրտում է մեզ (Ա Կորնթ. ԺԲ 13, Գաղ. Գ 27, Հռոմ.
Զ 3-4), լցնում եւ զորացնում է մեզ Իրեն ծառայելու համար (Գործք
Ա 8): Այս ճշմարտությունները փաստում են մեր` Քրիստոսի հետ մեկ լինելու
իրականությունը. «Դուք իմ մեջ եք, եւ ես` ձեր մեջ» (Հովհ. ԺԴ 20):
Մենք մեր հոգու տկարությունը փոխանակում ենք Նրա զորությամբ, մեղսունակությունն
ու պարտությունը` Նրա հաղթանակով ու փաստված Հարության հրաշքով.
«Երբ Սուրբ Հոգին ձեր վրա իջնի, դուք զորություն կստանաք եւ ինձ
համար վկաներ կլինեք Երուսաղեմում, ողջ Հրեաստանում եւ Սամարիայում
եւ մինչեւ երկրի ծայրերը» (Գործք Ա 8): «Վկաներ կլինեք» նշանակում
է լինել Նրա Բարի Լուրի ավետիսը տարածողներ:
Սուրբ Հոգով լցվելու աստվածաշնչյան յուրաքանչյուր տոն` թե՛ Հին եւ
թե՛ Նոր Կտակարանում, հարակցվում է ծառայության ու վկայության առաքելության
հետ: Այս են ուսուցանում Սուրբ Գրքով հիմնավորված Հայ Առաքելական
Եկեղեցու Ս. Հայրերի բոլոր առաքելական ավանդությունները` սկսած Թադեոս
Առաքյալից, Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչից մինչեւ մեր օրերի հայրերը:
>>>
|
|