| «ԶԱՐՀՈՒՐԵՑԱՆ
ԶՕՐՔ ԵՐԿՆԱՅԻՆ, ՅՈՐԺԱՄ
ՏԵՍԻՆ ԶՏԷՐԴ Ի ԽԱՉԻՆ…»
ԵՐԵՎՈՒՄՆ ՍՈՒՐԲ ԽԱՉԻ
 ոնը
հիշատակությունն է Երուսաղեմի եկնքում խաչանման լույսի երեւման:
Խորհրդանշաններ կան, որոնք դարերի ընթացքում եւս ներառում են ընդարձակ
ու համապարփակ գաղափարներ: Այդպիսին է Ս. Խաչը: Այն ոչ միայն Հիսուսի
խաչելության գործիքն է, այլ նաեւ խորհրդանիշը քրիստոնեության, Քրիստոսի
քարոզած բոլոր վսեմ սկզբունքների եւ աստվածային ճշմարտությունների:
Խաչը ոչ միայն մեր փրկության մեծագույն զենքն է, այլեւ սիմվոլը քառյակ
առաքինությունների:
351 թվականի մայիսի 7-ն էր, երբ երկնքում ուժեղ լույս փայլեց, եւ
մարդիկ ականատես եղան զարմանալի մի հրաշքի: Երկնքում երեւաց փրկչական
Խաչի նշանը, որի լուսապայծառությունից մթագնեց արեգակը, եւ որը խորհրդանշում
էր Քրիստոնեական Եկեղեցու հրաշափառ հաղթանակը խավարի դեմ: Այն շատ
գեղեցիկ էր եւ շողարձակում էր ծիածանագույն շրջանակի մեջ, որ ճառագայթաձեւ
փայլմամբ տարածվում էր Գողգոթայից մինչեւ Ձիթենյաց լեռը: Քրիստոնյաները
շտապեցին դեպի Սիոնի Մայր եկեղեցի եւ այնտեղ երկար աղոթեցին ու իրենց
գոհությունը հայտնեցին Աստծուն, որ արժանացան մեծագույն փառքի՝ Խաչյալ
Հիսուսի նշանը տեսնելուն: Այդ հրաշքին ականատես եղան ոչ միայն քրիստոնյաները,
այլեւ Երուսաղեմի՝ տարբեր կրոններ դավանող մյուս բնակիչները: Հրեաներից
շատերը հավատացին աստվածային նշանին եւ, գալով քահանաների մոտ, խնդրեցին
իրենց մկրտել, որպեսզի Քրիստոնեական Եկեղեցու անդամ դառնան:
Տարիներ անց Երուսաղեմի երկնքում դարձյալ շողարձակեց տերունական
Խաչը եւ աստվածային հրաշքով դրոշմվեց անհավատների հագուստների վրա՝
ինչպես կրակից խանձված տեղեր: Մեծ մասը ցանկանում էր սրբել Խաչի
նշանը հագուստի վրայից կամ լվանալ, բայց անօգուտ, որովհետեւ դա Աստծո
հանդիմանության կնիքն էր: Շատերը դարձի եկան, հավատացին Հիսուսին,
Սուրբ Կյուրեղի ձեռքով մկրտվեցին եւ դարձան քրիստոնյաներ: Կյուրեղ
Հայրապետը նամակ գրեց Բյուզանդիայի Կոստանդին կայսրին, պատմեց Երուսաղեմում
Ս. Խաչի երեւման մասին եւ խնդրեց, որ ամուր մնա քրիստոնեական ճշմարիտ
հավատի մեջ: Նամակը 5-րդ դարում թարգմանվեց հայերեն եւ մինչեւ օրս,
Ս. Խաչի երեւման տոնին, կարդացվում է հայոց եկեղեցիներում: Հայ Առաքելական
Եկեղեցին այն նշում է Զատկին հաջորդող հինգերորդ կիրակի օրը:
Աստծո նախախնամությամբ մահվան այդ գործիքը լուսեղեն եւ ոգեղեն կերպարանք
է առել՝ կարծես հասկացնելով, որ բոլոր նրանք, ովքեր կվերցնեն իրենց
խաչը եւ կհետեւեն Քրիստոսին, ի վերջո պիտի ստանան նույն փառավորյալ
ու լուսավորյալ վիճակը, քանզի խաչի ճանապարհը, որ դեպի երկինք առաջնորդող
նեղ, բայց միեւնույն ժամանակ փրկության տանող ճանապարհն է, հաղթանակով
է պսակվում: Իսկ այդ հաղթանակն այլ բան չէ, եթե ոչ Աստծո ներկայությունը
ժառանգելը եւ Հիսուս Քրիստոսի հետ անմահության մեջ բնակվելը:
Արդ, այսօր, երբ Հայ Եկեղեցին տոնախմբում է երկնքում Խաչի երեւման
տոնի հիշատակությունը, մի կոչ եւ հորդոր ունի բոլորիս՝ Քրիստոսի
փրկարար Խաչին դավանողներիս ուղղված. այն է, թե՝ Խաչն է մեր միակ
ապավենը, եւ Տերն Իր ամենահաղթ Ս. Խաչի նշանով է մեզ տալիս այն վստահությունը,
որ ինչպես Ինքը հաղթեց մահվանն ու դժողքին, նույնպես եւ մենք, սրբազան
Խաչի միջոցով, կարող ենք հաղթել սատանային եւ աշխարհասեր ցանկություններին:
Ուրեմն՝ երիցս օրհնյալ է Խաչի զորության խորհուրդը եւ արժանի փառաբանության
ու օրհնաբանության, քանզի Խաչի զորությունն Ինքը Քրիստոս է, որ միացած
ու բեւեռված է նրա վրա, Ում փառք եւ պատիվ հավիտյանս հավիտենից.
ամեն:
Մայիսի 10-ին՝ տոնի ուրախ առիթով, առավոտյան ժամը 7:00-ին, Գյումրու
Ս. Յոթվերք, Ս. Նշան, Ս. Հակոբ, Ս. Հռիփսիմե, Ս. Գրիգոր Լուսավորիչ
եկեղեցիներում մատուցվեց Սուրբ եւ անմահ Պատարագ:
Առաջնորդանիստ Ս. Աստվածածին մայր եկեղեցում օրվա պատարագիչն էր
Տ. Շիրակ ավագ քհն. Առաքելյանը:
ԱԼՎԱՐԴ ԿԱՂԶՎԱՆՑՅԱՆ
>>>
|
|
