Ընթացիկ համար

Քեզ համար   

Մանուկներին

Արխիվ

Քարոզները

Բացիկներ

ԴԺԲԱԽՏ ՁՄԵՌԸ

Օ՜, Ամենակա՛լ Տեր,
Ինչո՞ւ մռայլվեց այս երկիրը մեր,
Ա՜խ, ինչո՞ւ-ինչո՞ւ, Տե՛ր,
Ինչո՞ւ թողեցիր մեր քաղաքն անտեր:

Սեւ դարձավ օրը դեկտեմբեր ամսի
Փլվեցին տները Գյումրի քաղաքի,
Ամենուրեք լաց, ողբ ու արտասուք,
Գետնին ընկած էին թե՛ մեծ, թե՛ մանուկ:

Մորը կորցրած մանուկն էր լացում
Եվ նրա ձայնը ոչ ոք չէր լսում.
Ինչո՞ւ էր Տերն այսպես զայրացել,
Գուցե մեր մեղքերն էին շատացել:

Կոկոն վարդերն էլ չբացվեցին,
Բազում շուշաններ լուռ թառամեցին,
Քաղաքը դարձավ որդեկորույս մայր,
Նրա փողոցներն էլ՝ ողբերի մի վայր:

Պատմության մեջ էջն այս սեւացավ,
Կարծես քաղաքն անձայն մահացավ,
Տիրոջ բարկությունն իջավ երկնքից,
Ոչինչ չթողեց չքնաղ քաղաքից:

Որոշված ժամը՝ 11:40, կանգնեց հավիտյան,
Որն էլ հենց դարձավ ամենի վկան:
Ես հուսով եմ՝ մի օր կբացվի
Նոր արշալույսը մեր քաղաքի
Այն նորից ուրախ, զվարթ կլինի,
Եվ ամեն ինչով Տիրոջը կօրհնի:

ՍԱՐԳԻՍ ՍԱՐԿԱՎԱԳ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

>>>