Տոն
առաջիկա
ԿՐԿՆԱԶԱՏԻԿ ԿԱՄ ՆՈՐ ԿԻՐԱԿԻ
ատկին
հաջորդող կիրակին կոչվում է Նոր կիրակի կամ Կրկնազատիկ:
Հիսուս, հարությունից հետո, հաճախակի առիթներով երեւում էր աշակերտներին
եւ ուրիշների: Մի օր էլ, երբ աշակերտները, հրեաներից սարսափելով,
հավաքված էին, դուռ-պատուհան փակած, մի վերնատան մեջ, հանկարծ երեւաց
Հիսուս: Այնտեղ էր նաեւ Թովմաս Առաքյալը, ով հարության օրը, ինչպես
նաեւ նրանից հետո, չէր տեսել Հիսուսին եւ ասել էր, որ մինչեւ իր
մատը չմխրճի Նրա կողը, չի հավատա Վարդապետի Հարությանը:
Երբ Թովմաս Առաքյալը տեսնում է Հիսուսին, քննում եւ ստուգում է Նրա
խոցված տեղերն ու նոր միայն հավատում է: Եկեղեցին այս հիշատակը,
որպես նավակատիք Զատկի, կատարում է Նոր կիրակիին: Հույներն այս կիրակին
կոչում են Թովմայի կիրակի:
Կիրակին կամ Կյուրակեն հունարեն բառ է եւ նշանակում է Քրիստոսի Հարությանը
նվիրված օր: Սկզբնական կամ վաղ շրջանում տարածված չէր կիրակի բառը,
այլ գործածական է Միաշաբաթը՝ որպես շաբաթվա առաջին օր: Քրիստոս մեռյալներից
հարություն առավ Միաշաբաթ օրը: Հետագայում է, որ Միաշաբաթի փոխարեն
տարածում գտավ հունական կիրակին:
Կիրակի օրվա համար Առաքելական 34 կանոններից երկրորդը հետեւյալ հրահանգն
է տալիս. «Բոլոր կիրակի օրերը տոն լինեն եւ պաշտոն կատարվի: Կարդացվեն
նաեւ մարգարեական ու առաքելական թղթերը, ամենից հետո կարդացվի Ավետարանը
եւ Սուրբ Պատարագ մատուցվի»:
Քրիստոնյաների համար կիրակին հանգստի օր է: Ոմանք, հետեւելով եբրայական
օրենքին, շաբաթ օրը պահում են հանգստի օր եւ կոչվում են «շաբաթապահ»:
Զատկվա հաջորդ կիրակին կոչվում է Նոր կիրակի կամ Կրկնազատիկ՝ որպես
Փրկչի Հարության տոնին հաջորդող առաջին կիրակի:
Նոր կիրակիից սկսյալ՝ առավոտյան եւ երեկոյան, ժամերգության սկզբում
եւ վերջում կարդացվում են Ավետարաններ:
>>>
|
|